zapomniana...

kartka. Dłuuuugo leżała w pudełku czekając na zmiłowanie. Powstała w tym samym czasie co TA, ale nie uśmiechało mi się wycinanie napisu nożykiem po raz kolejny, więc dopiero teraz została dokończona. Natychaczką była Ania z poddasza i jej cudowne prace. Po kliknięciu zdjęcie się powiększa i widać wyraźnie cudne spękania (kocham crackle paint!) i złoty tusz na nich.

U nas wiosna w pełni. Ja mam lenia i najchętniej spędziłabym cały dzień w łóżku. Niestety nie jest to zbyt realne, zatem leniwie macham łapką do innych leniuchów